Eerste verjaardag in Perú

Vorige week werd ik 26, mijn eerste verjaardag in Perú!! Heel anders natuurlijk dan een verjaardag in Nederland. Niet met mijn eigen familie en nog weinig echte goede vrienden. Maar het was een fijne verjaardag, kan ik zeggen.

Eerst was het een beetje saai, we hadden s´ochtends tot laat les. Het was mijn plan om in mijn tussenuur (want ik krijg geen typeles) snel een paar cakes te bakken om te trakteren in de klas, maar ze lukten niet op tijd af… helaas helaas. Dus zaten we daarna met twee grote cakes. Daarna koken, laat eten en s´middags moest ik iets regelen ergens. Dus toen had ik mijn vriendin meegevraagd en hebben we ergens een ijsje gegeten ter ere van het feest. Toen ik zo´n beetje dacht: nou, dit was dan mijn verjaardag, kwam de verassing.

Want s´avonds kwamen eerst de voorganger en zijn vrouw mét zelfs een cadeau (dat is wel een beetje bijzonder in Perú )!!!! En een halfuurtje later stond er een hele groep medestudenten en jeugd van de gemeente te zingen voor de deur!!! VERASSING!!! Superleuk, en toen hebben we natuurlijk lekker de cakes nog opgegeten. Ook hadden ze een heel programma gemaakt voor de avond met spelletjes en al. Ik moest geblinddoekt raden wanneer het Pedro was die ´kukelekuuu´ riep en nog veel meer. Verder heeft Pedro al mijn fotoboeken geshowd. Dat is hier ook een hele attractie want veel mensen (ook van mijn leeftijd) hebben soms maar iets van 5 foto’s van hun kindertijd. Soms vind ik dat ook wel lastig als ik dan zóveel heb. Maar volgens mij vinden hun het gewoon erg leuk allemaal, iedereen wilde álles zien. Ook voelde ik me wel een beetje beschaamd hier en daar, op alle fotos sta ik in huizen met behang, bankstellen, vloerbedekking… met grote hoeveelheden speelgoed, muziekinstrumenten, op vakantie…. Auto…. Taarten hier, frisdrank daar… eigen fiets.. enz enz. Hun zullen vast wel denken dat ik het hier vreselijk armetierig vind allemaal…. Maargoed, gelukkig hoef ík niet de bedenken wat ánderen denken wat ík misschien wel allemaal denk…. Daar gaan we maar beter niet aan beginnen, ofwel: daar ga ik maar beter weer mee stoppen.

Maar het was dus een hele leuke avond, erg gezellig en als klap op de vuurpijl had de zus van mijn vriendin nog een luchtballen gemaakt van een soort crêpepapier in verschillende kleuren banen. Echt heel mooi en hij was ook best groot, ong. ruim een meter hoog. Mét een heus vuur!! Jaja.. .dus die hebben we opgelaten op het grote grasveld van het seminario. Hij vloog heel hoog en heel ver weg. Daarna heeft Pedro God gedankt voor mijn verjaardag en voor alles van de dag, voor het nieuwe levensjaar en toen was het inmiddels alweer laat, vooral voor degenen die nog naar Pachacutec (wijk van de gemeente) terug moesten.

Even ter toelichting: in Perú is het wat gebruikelijker dat ánderen jou een feestje geven of verassen ipv dat jij mensen uitnodigt. Meestal neemt de groep die dat samen afspreekt ook iets te eten en te drinken mee (fles frisdrank en een pak vanillekaakjes of sodacrackertjes is meestal het recept, wat ik tot nu toe heb gezien). Ik denk dat deze manier ook voortkomt uit de armoede. Het is tenslotte beter te doen om met een groep gezamenlijk de frisdrank en de koekjes te betalen dan dat de jarige dat in zn eentje moet doen.

En ohja, van Pedro heb ik ook een cadeau gehad: een kipvormige mand om eieren in te bewaren: vind hem prachtig, hij staat nu te pronken in de keuken.

Wat ook enorm leuk was: vanuit Nederland zijn er heeeeeeeel veel felicitatiemailtjes binnengekomen!!! En ook een paar kaartjes en telefoontjes. Heel hartelijk bedankt allemaal!!

Gisteren (zondag) in de gemeente werd er nog voor mij gezongen en kreeg ik zelfs nog een grote taart cadeau. Ook weer zoiets lastigs, want ik weet dat dat niet altijd gebeurd, ik had eerder nog niet gezien dat er een taart werd gegeven aan de jarigen van die week…. Tja.. Dus na de dienst hebben we de taart in zeer veel kleine stukjes gesneden en zo de taart met iedereen gedeeld, was erg lekker!

Maar nu is het echt weer afgelopen met al dat jarig zijn! Deze week nog gewoon les en volgende week toetsweek: dat wordt een pittig weekje. Gelukkig hebben we daarna even vakantie, daar zijn we wel aan toe!

Verder hebben we nog een heel bijzonder nieuws met jullie te delen, maar dat zullen jullie snel al horen.

Groetjs allemaal!! Tanja (en Pedro doet jullie ook de groeten)